Ga je mee naar de zee? Voor leiders met een missie

Woorden die richting geven

Ken je dat, dat je ergens een paar regels leest die een onverwacht sterke impact hebben? Niet dat je leven nu in één keer totaal op z’n kop gaat, maar wel zo dat je nog bewust bent van die specifieke woorden. Ze houden je bezig, zetten zaken in een ander perspectief en soms blijven ze knagen zonder dat je er exact de vinger op kunt leggen.

Rotterdam heeft haar vuilniswagens extra waarde toegekend door ze te tooien met intrigerende dichtregels. Zo las ik ooit op een vuilniswagen ‘Een mens heeft geen tijd om voor alles tijd te hebben’ Ik weet nog dat ik de woorden letterlijk voorbij zag rijden en snel een papiertje in mijn auto zocht om ze niet kwijt te raken. Later heb ik ze uitgetypt en het ergens bij mijn bureau opgehangen, zodat ik ze regelmatig onder ogen kreeg. Op gepaste momenten komen ze weer naar boven en kunnen ze richting geven aan wat dan speelt.

Verzamelde inzichten

Zo lang als ik me kan herinneren kan ik geraakt worden door teksten. Zo hingen er bij mijn oma twee borden aan de wand waar ik als kind met verwondering eindeloos naar kon kijken, zelfs toen ik eindelijk zélf kon lezen wat erop geschreven stond. Op het ene bord stond ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program’. Jaren later interpreteerde ik het als ‘het leven overkomt je’, totdat ik doorkreeg dat je ook wel zelf een ‘program’ kunt schrijven. Op het andere bord  stond ‘As ’t niet ken so ’t mot, dan mot ’t maer so ’t ken’. Een spreuk die uiteindelijk een soort leidraad is geworden in mijn leven om altijd weer een weg te zoeken, ook als het niet wil stromen.

Ga je mee naar de zee

In de loop der jaren verzamelde ik teksten, spreuken, gezegdes als ze mij raakten of voelden als een richtlijn voor mij. Één daarvan is een quote van Antoine de Saint- Exupéry, auteur van de Kleine Prins. Deze tekst ‘Als je een schip wilt bouwen, breng dan geen mensen bij elkaar om hout aan te slepen, werktekeningen te maken en taken te verdelen, maar leer de mensen verlangen naar de eindeloze zee’ had vele jaren een prominente plek aan de wand van mijn kantoor.  Ik weet nog dat ik ontroerd was de eerste keer dat ik deze woorden las. Dit raakte zo mijn beleving over de kracht van samenwerken dat dit een belangrijke leidraad voor mij werd.

Van memo naar missie

Dat kleine papiertje met die tekst en tekening van een zeilschip werd vele jaren geleden voor mij een houvast. Het hielp mij om moed te blijven houden in een wereld die ingesteld was op targets en snelle cijfers i.p.v. de kracht van samenwerking. Het gaf mij richting en het vertrouwen dat het werkelijk mogelijk is om mensen samen te brengen en hun persoonlijke inzet en kwaliteiten aan te spreken. En dat op een manier die maakt dat ze met elkaar vanuit hun persoonlijke ‘drive’ een einddoel realiseren. Niet gewoon een groepje mensen bij elkaar zetten en hopen dat ze, eventueel met behulp van testen en trainingen, een aardig team  worden en dan met veel inspanning gaan sturen op resultaten.  Het inspireren, motiveren en empoweren om tot een waarde gerichte samenwerking te komen, dát werd mijn missie.

Verlangen werkt

In 2012 bracht ik een dichtbundel uit met de titel ‘Bundeltje Verlangen’ en in de inleiding schreef ik “Alles begint met verlangen…”. Precies zoals de quote van De Saint-Exupéry suggereert. Breng mensen bijeen vanuit een gezamenlijk verlangen en zij zullen hun talenten en vermogens inzetten om dát te realiseren. Verlangen zet je in beweging, verlangen boort creativiteit aan, zet aan tot samenwerken en doelen waarmaken.

Het realiseren van een gezamenlijk target – met gekoppelde bonus -kan uiteraard óók een verlangen zijn. Toch heeft de ervaring mij geleerd dat dergelijke targets slechts kort werkend zijn. Sterker nog, winst-gedreven systemen werken veelal onderlinge frictie in de hand. Zeker heeft dit systeem decennialang succesvol gewerkt en tot economische groei geleid. Evenals zoveel andere systemen ooit werkten, totdat er iets nieuws voor in de plaats kwam.

Van winst naar waarde

In de afgelopen jaren is steeds duidelijker geworden dat winst-gedreven doelstellingen mensen geen blijvende voldoening brengen. Sterker deze manier kent een flinke schaduwzijde als ontevredenheid, het ervaren van een gebrek aan zingeving tot overmatige stress en ziekte aan toe. En niet te vergeten overproductie ten kosten van grondstoffen en leefomgeving, naast een veelheid van andere factoren. Bijzonder genoeg blijkt een verlangen om zich te verbinden aan een gezamenlijk doel, en daarmee met elkaar, uiteindelijk een oneindig sterkere drijfveer om doelen te realiseren.

Deze manier van samenwerken nodigt betrokkenen uit tot wérkelijke deelname aan het proces én het benutten van meerdere aanwezige talenten. In de situaties waarin vanuit dit gedachtegoed gewerkt wordt zie je dat mensen multifunctioneel zijn in te zetten, zich sterk verbonden voelen met de organisatie en vooral ook trots zijn op wat ze met elkaar gerealiseerd hebben.

Deze woorden gaven richting aan mijn verlangen om van management naar persoonlijk leiderschap te groeien. Leiderschap waarin ik mij géén marionet van het systeem meer voelde, maar vanuit mijn hart met mensen om kon gaan. En hoe geweldig was het toen ik een situatie kon creëren waarin medewerkers collega’s werden, die vanuit hún eigenheid konden samenwerken en hún eigen wijsheid en persoonlijke talenten in gingen zetten. ‘Als je een schip wilt bouwen … leer ze verlangen naar de eindeloze zee’ … het is waar, het wérkt! In werk- én privésituaties. Máár, zoals de meeste dingen werkt het niet zonder meer, daarover een volgende keer.

En jij? Welke woorden hebben jou op het spoor van jouw missie gezet? En helpen ze jou nu nog koers te houden?

Je bent meer dan welkom om jouw woorden eens te delen in een ongewoon goed gesprek, zomaar omdat het kan. Je bent één klik verwijderd van een vrijblijvende Inzichtsessie, laat gewoon hier een berichtje achter.