Het woord ‘pijn verwijdering’ roept bij veel mensen die al jarenlang pijn hebben vaak heftige reacties op. Zij hebben vaak al alles geprobeerd: pijnstillers, ontstekingsremmers, pijnverdoving, zenuwblokkades, de pijnpoli, tens machine etc. en hebben de hoop opgegeven ooit nog van hun pijn af te komen. Vaak is dat ook bevestigd door arts of specialist: ‘je moet er mee leren leven’ en ‘deze pijn is niet te genezen’. Dus hoe is het mogelijk dat hier over pijn verwijdering wordt gesproken voor bij voorbeeld artrose of fibromyalgie? We leggen het uit:

Pijn is slechts een boodschap aan jou om je aandacht te trekken. Het doel daarvan is je te beschermen tegen (verdere) lichamelijke schade of gevaar, bij voorbeeld zodat je niet doorloopt met een gebroken been. Het zorgt ervoor dat je actie onderneemt. Vroeger dacht men dat pijn alléén betrekking had op lichamelijk schade. Inmiddels heeft Neurowetenschap aangetoond dat dit niet het geval is en het hebben van pijn betekent niet dat er iets structureel mis is met het lichaam.

Alle pijn wordt gegenereerd in het brein. Het is een geavanceerd systeem gebaseerd op vele biologische, psychologische en sociale factoren. Pijnsignalen dienen als bescherming. Bij chronische pijn houdt het brein onterecht vast aan de waarneming dat het lichaam nog steeds moet worden gealarmeerd of beschermd. Het interpreteert de signalen die binnen komen verkeerd en het heeft een over-beschermend programma gecreëerd in de vorm van chronische pijn.

Chronische pijn ontstaat bijvoorbeeld als gevolg van lichamelijk trauma of (chronische) stress. Het brein geeft een pijnsignaal af om actie te ondernemen, maar schakelt het pijnsignaal niet meer uit. Dit is te vergelijken met een brandalarm dat nog steeds aan staat terwijl de brand al geblust is. Het pijnsignaal is dan een ‘aangeleerde’ pijn zenuwbaan geworden en deze wordt steeds sterker naarmate je pijnervaringen, gedachten en gevoelens hierover frequenter, negatiever en intensiever worden. Een vicieuze cirkel.

Het kan zijn dat er blijvende letselschade is maar dat betekent niet dat men aanhoudende pijn moet hebben. Er is via MRI en röntgenfoto’s inmiddels al lang bewezen dat men aantoonbare weefselschade kan hebben zónder aanhoudende pijn. Weefsel kan veranderen en een litteken of blijvende beschadiging achterlaten, maar dat betekent niet dat je deze, inmiddels niet-functionerende pijn, nog nodig hebt. En omgekeerd kan chronische pijn aanwezig zijn bij mensen zonder weefselschade.

Nee. Absoluut niet. Alle pijn is echt. Wat we weten via MRI-brein scans is dat fysieke pijn en emotionele pijn beiden worden verwerkt in hetzelfde deel van het brein. Pijnuitstralingen die verdwenen hadden moeten zijn, worden nu zo gevoelig dat zij al getriggerd worden met een heel kleine lichamelijke stimulus of zelfs niet-fysieke factoren, zoals emoties, een overtuiging of stressvolle situaties in ons leven.

Pijnuitstralingen zijn omkeerbaar. Dat is een feit. Je kunt herstellen.  Niet-functionele pijn kan uit.

OldPain2Go® is als het drukken op de resetknop van een brandalarm dat nog steeds afgaat in een gebouw waar 10 jaar geleden een brand was.

Je hoeft niet in de methodiek te geloven en hoewel het niet voor iedereen werkt, kunnen de resultaten een vermindering of volledige pijnverwijdering zijn. Om jezelf de beste kans op succes te geven, moet je de pijn wel wíllen loslaten.

Als je eenmaal begrijpt hoe het proces werkt, heb je een prachtige kans om de controle over je leven terug te krijgen.