Berichten

Maak ruimte voor groeikracht

Groeiwerk  

Ik had te lang gewacht, of eigenlijk niet gewacht, maar de omstandigheden maakten dat het niet anders kon; de wilgen in onze tuin en wat andere groenvoorzieners moesten nog nodig geknot en gesnoeid.

En dat terwijl sinds een week of wat alles al flink begint uit te lopen. De wilgen hadden al zo’n 3 jaar respijt gekregen met de kans om door te groeien. Als fanatieke groenliefhebber ken ik uiteraard het belang van snoei en onderhoud, maar als je die takken van zo’n kronkelwilg dan als een weelderige haardos ziet uitkomen weet dan maar eens waar de schaar geplaatst moet worden. Maar … als je te lang wacht ontstaat de noodzaak tot bruut geweld en nu dienden dus grote takken te worden geveld.

Onze tuinman had zich op mijn gemengde gevoelens goed voorbereid: voordat ik goed en wel de dag met wakkere ogen kon aankijken, klonk het gesnerp door de frisse voorjaarslucht en lagen de eerste takken al op straat. Oef … ik had hem nog instructies willen geven. Tja, te laat, tuinman deed waar ‘ie goed in is … glashard snoeien.

Snoeihard

“O maar tuinman ik wil er zo graag nog paastakken vanaf halen.” Nou dat moest ik dan maar doen, tuinman zelf gaf aan helemaal niks met paastakken te hebben. Hij vond het maar gedoe voor een paar takjes.

Toen ik uit de grote berg takken wat fraai gevormd groen probeerde te redden, bedacht ik me hoe wonderlijk dit lijkt op heel veel situaties in het dagelijks leven.

Het leven groeit om je heen, het is er en doet waar het de ruimte toe krijgt. Soms woekeren er situaties of sterven anderen af. Soms neem je waar dat het uit de hand dreigt te lopen, maar je bent zo druk met andere zaken dat je vergeet er werkelijk werk van te maken.

Eigenlijk verlies je stukje bij beetje de regie. En dan plots is er iemand, of iets, die snoeihard ingrijpt.

Ook dan, dan zie je met lede ogen aan dat anderen, of omstandigheden, de beslissing voor je nemen. Of het nou met goede bedoelingen vanuit vakmanschap is, of dat er eigen belang of andere minder goede intenties achter zitten.

Je staat erbij en kijkt ernaar en probeert nog wat te redden van wat jou dierbaar is, van dat waar jij waarde aan hecht.

Wildgroei en groeikracht

Dagelijks spreek ik mooie mensen met een missie die zich plots realiseren dat ze overwoekerd worden door een wildgroei van persoonlijke obstakels, emoties en onzekerheden. Vaak ook zijn het managers die ervaren dat de organisatie zich als vanzelf is gaan ontwikkelen en tot iets anders geworden is dan waar de organisatie ooit voor bedoeld was.

Het besef dat er nieuw leiderschap nodig is om het weer in juiste banen te leiden maakt veranderen nog niet makkelijk.

En dan ben ik de tuinman, de optimalist die met raad en daad bevraagt, ruimte maakt voor licht en nieuwe groeikracht. Door oud zeer weg te halen, door talenten, essentie en verbinding in kaart te brengen, door het exploreren van de toekomst en het verzamelen van moed en vertrouwen.

Samen gaan we op expeditie; op zoek naar groeikracht en de eigenheid van jou of jouw organisatie, naar dat wat jij in het leven kunt zetten.

We maken er groeiwerk van!

Wil je weten hoe dat voor jou werkt? Zet dan de eerste stap en maak een afspraak voor een inzichtsessie. Je ben van harte welkom voor een Ongewoon Goed Gesprek.

 

 

Vandaag weet ik ineens ‘dit is wat ik wil doen’!

Nu “weet” ik het

Vandaag weet ik ineens ‘dit is wat ik wil doen’!

Grappig toch dat je soms zo’n zoektocht in jezelf moet afleggen zodat je letterlijk de oplossing ont-dekt. Zelfs met zo’n 30 jaar ervaring in menskunde, levensnavigatie en soulsearching en zo’n 60 jaar ervaring met het leven en dat wat dat kan brengen.

Bijzonder hoe je steeds opnieuw op zoek kan zijn naar wat ‘jouw bedoeling’ is.

Vragen als ‘wat heb ik hier nog te doen?’, ‘wie zit er nu nog op mij te wachten?’ en ‘wat is mijn toegevoegde waarde?’ spelen regelmatig door mijn hoofd. Alhoewel ik er in de drukte van het dagelijks leven gemakkelijk aan voorbij ga. En dat terwijl ik weet hoe essentieel het is om zo nu en dan even een pas op de plaats te maken. Even tijd om goed te kijken naar het pad dat je hebt afgelegd, waar je nu staat en waar je naartoe wil. Waar kom je vandaan? En waar wil je naartoe? Het zijn de basisvragen die ik, soms in verpakte vorm, aan mijn cliënten stel.

Zo ook vandaag.

Na een kort telefoontje gisteren, heb ik vandaag een ontmoeting met een vrolijk en toch wat wanhopig klinkende dame.

Wervelwind zonder richtinggevoel 

Met fikse energie stapt zij binnen, voor het gemak noem ik haar nu even Lianne. Zodra ze over de drempel stapt is de turbulentie die zij met zich meedraagt merkbaar. Liannes telefonische vraag ging over het niet weten hoe ze haar professionele praktijk zou moeten gaan starten. Na het jas ophangen, kopje thee en de eerste vraag barst ze als een wervelwind los en volgt er een verhaal van 20 jaar en langer. Een verhaal van zomaar ooit in een vak gerold te zijn, van vele jaren maar doorgaan ondanks een knagend gevoel, totdat haar lijf begon te protesteren en daarop ook haar partner.

Er volgde een zoektocht in begeleiding en vooral confrontatie met zichzelf op een soloreis, waarna het besluit viel uit haar comfortabele baan te stappen op zoek naar een nieuwe koers. Dat was enige maanden terug en nu is er een groot zwart gat.

O ze is niet depressief of ongelukkig, in tegendeel de vrijheid doet haar goed en alle lichamelijke klachten zijn verdwenen. Verder heeft ze een hele berg aan ideeën.

Lianne heeft in de tussentijd als omscholing een creatieve opleiding afgerond met het zekere plan daar iets mee te gaan doen….. en toen wist ze het niet meer. Ze is haar kompas kwijt, zoals ze dat zelf benoemt. Als ze over creatief beeldende vormen en reizen praat zie je vuurtjes in haar ogen branden. Ze wil mooie dingen maken, maar ook zo heel graag het verhaal vertellen van mensen en van de natuur.

Ze vertelt over vluchtelingen die ze als vrijwilliger begeleidt en de landen die ze bezocht heeft waar ze ingrijpende situaties heeft gezien, dat zijn verhalen die ze in beeld zou willen brengen.

Op zoek naar het oog van de storm

Al pratende komen ook andere levensgebieden aan de orde, allen van belang en van invloed op Lianne. De wervelwind gaat tijdens het gesprek niet liggen, maar verandert van toon. Echte emoties worden nog omzeild, dat is veilig. We formuleren de essentie van haar vragen, zodat ik een voorstel voor haar kan uitwerking waarmee we aan de slag kunnen.

De wervelwind in haar krijgt zicht op een kompas en zo stapt Lianne duidelijk lichter de deur uit, de wind in die in de tussentijd buiten is komen aanwaaien. Fijn, dan kan ze haar hoofd ook een beetje leeg laten blazen.

De komende maanden gaan we samen aan de slag. Samen brengen we in kaart wat haar motiveert en inspireert. Vooral wat haar eigenheid is en onderzoeken we welke oplossingen haar eigen wijsheid voor haar in petto heeft, terwijl we onderweg eventuele blokkades opruimen. Al doende hervindt Liane haar kompas en kunnen we de stappen voor haar eigen praktijk concretiseren.

Terwijl ik na Liannes vertrek nadacht over wat ik voor haar zou kunnen betekenen, voelde ik ‘het’ ineens!

Dit is wat ík wil doen!

Zoveel mogelijk mensen met een missie inspireren, motiveren en helen waar nodig, zodat zij anderen blij kunnen maken, mooie dingen kunnen maken die anderen raken, het nieuwste product kunnen ontwikkelen waar de wereld beter van wordt. Of zodat zij een anderen of een hele organisatie weten te inspireren om samen op weg te gaan naar de toekomst waar waarde zwaarder weegt dan geld.

Niks nieuws, dit heb ik al vaker bedacht en gedaan, sterker nog ik dóé het al vele jaren, maar nu voelde ik het van binnenuit zonder dat mijn hoofd zich ermee bemoeide. Alsof je ineens heel duidelijk je bestemming hebt gevonden.

Dit is wat ik wil doen! Grappig hè hoe dat werkt, misschien herken je het wel?

Mooie mensen met een missie

Net als Lianne ken ik de veelheid van ideeën en projecten in mijn hoofd. Die van mij gaan over bewuster en duurzamer leven, over het bestrijden van armoede, het meedenken over nieuwe vormen onderwijs, projecten over samenleven in harmonie met de leefomgeving, het ondersteunen van nieuwe technologie en de ontwikkeling van nieuw leiderschap en organisatiestructuren en alles wat daartussen ligt.

Gewoon een beetje veel voor het aantal jaren dat mij mogelijk rest.

Maar wat dan wél kan en waar ik werkelijk blij van word is als ik zoveel mogelijk van die prachtige, enthousiaste, innovatieve, geniale mensen kan bijstaan en versterken zodat zij hún missie waar kunnen maken.

Ik kijk oprecht uit naar het moment dat Lianne weer mijn werkruimte binnenstormt om haar te kunnen helpen, zodat zij over een paar maanden ook zegt: “Dit is wat ik wil doen!”

Is jouw kompas verstoord of ben je op zoek naar het oog van jouw storm? Voel je van harte welkom voor een Ongewoon Goed Gesprek! Laat een bericht achter en ik neem contact met je op.