Nu “weet” ik het

Vandaag weet ik ineens ‘dit is wat ik wil doen’!

Grappig toch dat je soms zo’n zoektocht in jezelf moet afleggen zodat je letterlijk de oplossing ont-dekt. Zelfs met zo’n 30 jaar ervaring in menskunde, levensnavigatie en soulsearching en zo’n 60 jaar ervaring met het leven en dat wat dat kan brengen.

Bijzonder hoe je steeds opnieuw op zoek kan zijn naar wat ‘jouw bedoeling’ is.

Vragen als ‘wat heb ik hier nog te doen?’, ‘wie zit er nu nog op mij te wachten?’ en ‘wat is mijn toegevoegde waarde?’ spelen regelmatig door mijn hoofd. Alhoewel ik er in de drukte van het dagelijks leven gemakkelijk aan voorbij ga. En dat terwijl ik weet hoe essentieel het is om zo nu en dan even een pas op de plaats te maken. Even tijd om goed te kijken naar het pad dat je hebt afgelegd, waar je nu staat en waar je naartoe wil. Waar kom je vandaan? En waar wil je naartoe? Het zijn de basisvragen die ik, soms in verpakte vorm, aan mijn cliënten stel.

Zo ook vandaag.

Na een kort telefoontje gisteren, heb ik vandaag een ontmoeting met een vrolijk en toch wat wanhopig klinkende dame.

Wervelwind zonder richtinggevoel 

Met fikse energie stapt zij binnen, voor het gemak noem ik haar nu even Lianne. Zodra ze over de drempel stapt is de turbulentie die zij met zich meedraagt merkbaar. Liannes telefonische vraag ging over het niet weten hoe ze haar professionele praktijk zou moeten gaan starten. Na het jas ophangen, kopje thee en de eerste vraag barst ze als een wervelwind los en volgt er een verhaal van 20 jaar en langer. Een verhaal van zomaar ooit in een vak gerold te zijn, van vele jaren maar doorgaan ondanks een knagend gevoel, totdat haar lijf begon te protesteren en daarop ook haar partner.

Er volgde een zoektocht in begeleiding en vooral confrontatie met zichzelf op een soloreis, waarna het besluit viel uit haar comfortabele baan te stappen op zoek naar een nieuwe koers. Dat was enige maanden terug en nu is er een groot zwart gat.

O ze is niet depressief of ongelukkig, in tegendeel de vrijheid doet haar goed en alle lichamelijke klachten zijn verdwenen. Verder heeft ze een hele berg aan ideeën.

Lianne heeft in de tussentijd als omscholing een creatieve opleiding afgerond met het zekere plan daar iets mee te gaan doen….. en toen wist ze het niet meer. Ze is haar kompas kwijt, zoals ze dat zelf benoemt. Als ze over creatief beeldende vormen en reizen praat zie je vuurtjes in haar ogen branden. Ze wil mooie dingen maken, maar ook zo heel graag het verhaal vertellen van mensen en van de natuur.

Ze vertelt over vluchtelingen die ze als vrijwilliger begeleidt en de landen die ze bezocht heeft waar ze ingrijpende situaties heeft gezien, dat zijn verhalen die ze in beeld zou willen brengen.

Op zoek naar het oog van de storm

Al pratende komen ook andere levensgebieden aan de orde, allen van belang en van invloed op Lianne. De wervelwind gaat tijdens het gesprek niet liggen, maar verandert van toon. Echte emoties worden nog omzeild, dat is veilig. We formuleren de essentie van haar vragen, zodat ik een voorstel voor haar kan uitwerking waarmee we aan de slag kunnen.

De wervelwind in haar krijgt zicht op een kompas en zo stapt Lianne duidelijk lichter de deur uit, de wind in die in de tussentijd buiten is komen aanwaaien. Fijn, dan kan ze haar hoofd ook een beetje leeg laten blazen.

De komende maanden gaan we samen aan de slag. Samen brengen we in kaart wat haar motiveert en inspireert. Vooral wat haar eigenheid is en onderzoeken we welke oplossingen haar eigen wijsheid voor haar in petto heeft, terwijl we onderweg eventuele blokkades opruimen. Al doende hervindt Liane haar kompas en kunnen we de stappen voor haar eigen praktijk concretiseren.

Terwijl ik na Liannes vertrek nadacht over wat ik voor haar zou kunnen betekenen, voelde ik ‘het’ ineens!

Dit is wat ík wil doen!

Zoveel mogelijk mensen met een missie inspireren, motiveren en helen waar nodig, zodat zij anderen blij kunnen maken, mooie dingen kunnen maken die anderen raken, het nieuwste product kunnen ontwikkelen waar de wereld beter van wordt. Of zodat zij een anderen of een hele organisatie weten te inspireren om samen op weg te gaan naar de toekomst waar waarde zwaarder weegt dan geld.

Niks nieuws, dit heb ik al vaker bedacht en gedaan, sterker nog ik dóé het al vele jaren, maar nu voelde ik het van binnenuit zonder dat mijn hoofd zich ermee bemoeide. Alsof je ineens heel duidelijk je bestemming hebt gevonden.

Dit is wat ik wil doen! Grappig hè hoe dat werkt, misschien herken je het wel?

Mooie mensen met een missie

Net als Lianne ken ik de veelheid van ideeën en projecten in mijn hoofd. Die van mij gaan over bewuster en duurzamer leven, over het bestrijden van armoede, het meedenken over nieuwe vormen onderwijs, projecten over samenleven in harmonie met de leefomgeving, het ondersteunen van nieuwe technologie en de ontwikkeling van nieuw leiderschap en organisatiestructuren en alles wat daartussen ligt.

Gewoon een beetje veel voor het aantal jaren dat mij mogelijk rest.

Maar wat dan wél kan en waar ik werkelijk blij van word is als ik zoveel mogelijk van die prachtige, enthousiaste, innovatieve, geniale mensen kan bijstaan en versterken zodat zij hún missie waar kunnen maken.

Ik kijk oprecht uit naar het moment dat Lianne weer mijn werkruimte binnenstormt om haar te kunnen helpen, zodat zij over een paar maanden ook zegt: “Dit is wat ik wil doen!”

Is jouw kompas verstoord of ben je op zoek naar het oog van jouw storm? Voel je van harte welkom voor een Ongewoon Goed Gesprek! Laat een bericht achter en ik neem contact met je op.