Hoe je met een stapje terug onverwacht ver vooruit komt!
Hoe je met een stapje terug onverwachts ver vooruit komt!
Intern overleg: “Hmm, een stapje terug doen?! Zo had ik er nog niet naar gekeken. Dank dat je het aanreikt.” In gesprek met mijzelf willen nog wel eens wonderlijke conversaties ontstaan. Er vast wel ergens een Loesje-tekst die zegt dat je de beste gesprekken met jezelf voert, omdat je géén tegenspraak krijgt. Nou, ik ben mijn eigen béste tegenspreker heb ik gemerkt in de afgelopen decennia. Er wordt heel wat afgekletst daarbinnen en ik moet zeggen, sóms zijn het heel pittige en sóms heel grappige conversaties.
Maar goed, een stapje terug?! Dat geeft te denken als het gaat om het schrijven van mijn boek. Enige maanden terug had ik namelijk de gedachte er maar helemaal mee te stoppen. Pfff, dat was wel een naar gevoel. Want, ondanks de weerstand die het schrijven over het thema oproept – dat zal ik later nog wel eens toelichten – had ik er wel al heel wat gedachten, tijd, woorden en andere inspanningen inzitten. En hoe meer ik ermee bezig was (en ben), hoe meer het belang van het thema duidelijk werd. Dus werd het niet stoppen, maar opnieuw beginnen en dus ingrijpend bijstellen van mijn verwachtingen. Dat leek een goed plan, maar heb je het wel eens geprobeerd om iets waar je al lang mee bezig bent helemaal opnieuw te gaan doen? Echt vanaf de basis, alle oude gedachten los, alles wat je eerder al bedacht en gedaan had, net doen of je er niks meer van weet en blanco opnieuw beginnen. Probeer het eens! Het is namelijk heel verhelderend én – excusez le mot – ‘verdomde’ moeilijk!
Laat ik even een tipje van de sluier oplichten. Na mijn ‘eerste tekst beoordeling’ door mijn schrijfcoach voelde ik dat ik aan het schrijven was op een manier waarin ikzelf zou gaan verdwalen. En dát was niet wat ik voor de lezers wilde betekenen. Het moest anders en dús terug naar het begin, naar de basis in de vorm van een grafische afbeelding die het grote geheel duidelijk maakt. Dat werd mijn houvast voor een nieuwe start. Die was redelijk snel gemaakt, maar toen … Ik ging op zoek naar een voor mij werkbare structuur en die vond ik. Maar structuur alleen is een lege huls, dus die moet gevuld worden. En vol enthousiasme dacht ik dat wel éven te fiksen. Dat dácht ik ….
Het gevolg was dat er zoveel nieuwe creativiteit in mijn hoofd was ontstaan dat ik ongeduldig werd. Ik zou het boek nu wel even gaan schrijven. Jaja. …. Inderdaad Jaja …. Stilte.
Teveel nieuwe ideeën is net als teveel wachtenden voor de winkels op black Friday, de stroom is zo groot dat je bij de deur al vastloopt. Zo ging ik er niet komen. Ik maakte een nieuw plan en riep anderen op om hun ervaringen rondom verwachtingen te delen. Dát blijkt een succes, prachtige ervaringen en input aan thema’s om verder te verwerken in mijn boek. Dat was mijn eerste stapje terug in mijn schrijfproces. Maar nóg duwde de haast mijn schrijflust vast tegen de deur van de sluis. Tijd voor een ongewoon goed gesprek met mijzelf. “Een stapje terug doen zei je?”
Je verwacht het niet, maar soms is schrijven èn leven net als dansen. Dan leidt één stapje terug je naar een nieuwe beweging en voor je het weet ga je de hele dansvloer rond. Ik heb mijn stappen al gezet en jij, kun jij een stapje terug doen om te leren dansen?
Ben jij op zoek naar jouw ‘later als ik groot ben’, blijf je steken in verwachtingen? Soms helpt een ongewoon goed gesprek je op weg. Zo gepland, geef me gewoon een berichtje via www.act2b.nl/contact
Wil je meer weten over de impact van verwachtingen op jouw denken en doen, volg dan de facebook-pagina ‘Wat verwacht jij dan?’
Feel free to act to be the bést You can be!
Sabine Alders-du Bosc/ACT2B…
21-7-2020
